Yıl 1402. Yer Ankara Çubuk. İki Türk Ordusu ve iki Türk Başbuğu karşı karşıya…Savaş başladı; Timur karşısında tutunamayan Osmanlı Ordusu dağıldı, Yıldırım Beyazıd esir edildi.
Başsız kalan ordu darmadağın oldu; fetret devri başladı…
Tam da bu derin kaos ortamında Bursa’da pejmürde kıyafetli bir meczup peydah oldu; “Kostantiniyye fethedilecek, yakın, yakın, yakın.” diyerek her gittiği yerde biteviye bu cümleyi ediyordu…
Kimisi adama gülüyor, kimisi de “Bu ortamda ettiği laflara bak.” diye saldırıp hırpalamak istiyorlardı.
Ankara Savaşı gibi büyük bir faciadan sonra on bir yıl gibi kısa bir sürede tekrar toparlanan Osmanlı, önce Avrupa’da fetihlere başladı, aradan elli yıl geçtikten sonra da İstanbul’u fethetti…
Türk asla pes etmez…Nizam-ı-Âlem ve İ’lây-ı-Kelîmetullâh ülküsünden ve Kızılelma sevdasından en çaresiz durumda bile vazgeçmez…
Şundan emin olunuz ki, Türk devleti şu anda bilinen beş bin yıllık tarihinin en güçlü, en zengin, en istikrarlı ve en güvenli devrini yakaladı. Bugünün güçlü dünya devletlerinin çoğu ise parçalanma noktasına doğru hızla ilerliyor.
Önümüzdeki 30 yıl içinde (2053) Osmanlı İmparatorluğu’ndan en az on kat daha güçlü bir imparatorluğa bütün dünya şimdiden hazırlıklı olsun…
Ya Hak-ul-Fettâh..!
